Wanneer stoppen je rouwgevoelens en verdriet?

Het voelt alsof jouw tranenstroom nooit ophoudt. Je denkt dat die pijn nooit eindigt.

Als je veel moet huilen, kun je je kwetsbaar voelen. Rouw betekent vaak verlies van controle. Ben je iemand die emoties makkelijk in tranen kan uiten, dan zul je merken dat dit verder toeneemt. Geef je niet gauw aan verdriet toe, dan kunnen de tranen in jouw rouw je verwarren.

Tranen willen en moeten eruit.

Omgaan met verdriet

Telkens word je door je verdriet overrompeld en voel je je machteloos, misschien zelfs angstig. Toch mag je niet vechten tegen je tranen want ze zijn een wezenlijk deel van je rouwproces. Krop je verdriet niet op maar probeer juist bij de emotie te blijven. Richt je daarbij op het kalmeren van je ademhaling want je zult merken dat die niet meer op een natuurlijke manier verloopt.

Het gevoel van machteloosheid kun je verkleinen door erover te schrijven, een wandeling te gaan maken of naar je favoriete muziek te gaan luisteren. Hiermee doe je iets om je gevoel van controle weer een beetje terug te krijgen zodat er rust in je lichaam en in je gedachten kan komen.

Probeer bij alles echt aanwezig te zijn: wat gaat er in je om, zowel positief als negatief. Vergelijk jezelf vooral niet met anderen want jouw verdriet, hoe groot of klein ook, is van jou. Het is een uiting van de liefde die jij voor je overleden dierbare voelt. Dat is een mooi iets. Zorg daarom ook altijd met liefde voor jezelf.

Waarom huil jij meer en langer dan een ander?

Dit heeft met een aantal factoren te maken:

- Ben je erg gehecht aan die persoon of hadden jullie een oppervlakkige relatie

- Hoe is jouw eigen persoonlijkheid

- Wat zijn je levenservaringen: heb je vaker met verliezen te maken gehad en hoe ging je daar dan mee om

- Hoe zijn je gezondheid en financiële situatie

- Heb je goede familiebanden en een sociaal netwerk of ben je alleen

- Hoe sta je zelf in het leven en heb je een grote veerkracht

- Hoe geef je betekenis aan je leven

- Wat is je leeftijd; ouderen rouwen bijvoorbeeld anders dan jongeren

Houdt je rouwproces dan nooit op?

Ja en nee.

De ene persoon voelt zich na een bepaalde rouwperiode redelijk goed, pakt het leven weer op en zegt uit de rouw te zijn. De andere persoon draagt een vorm van rouw zijn of haar hele verdere leven met zich mee.

Het antwoord op bovenstaande vraag verschilt dus per persoon.

Een feit staat echter vast:

je leven is na een verlies niet meer hetzelfde

Rouw gaat eigenlijk niet voorbij maar verandert van vorm en intensiteit. Het is een grillig proces dat niet in een rechte lijn verloopt. Het gaat mee in je verdere leven. Het zit in je en het hoort bij jou.

Rouwen betekent een manier vinden om met het verlies verder te leven. In die betekenis blijft iets van rouw altijd bij je. Afsluiten zou kunnen betekenen: geen pijn meer in je hart voelen. Maar je emoties en gevoelens zijn niet zomaar te stoppen. Vragen zijn niet altijd allemaal te beantwoorden zodat jij jouw rouwproces kunt afsluiten.

Rouw ontwikkelt zich. Je hoeft je rouw niet af te sluiten. De band die je met en de herinnering die je aan je overleden dierbare hebt blijven bestaan. Zo is het ook met de liefde die je voor diegene zult blijven voelen.

Hoe ziet je nieuwe leven eruit?

Jouw nieuwe normaal wil niet zeggen dat je over het verleden heen bent of dat je het achter je hebt gelaten. Het wil ook niet zeggen dat jouw overleden dierbare geen deel meer van je leven uitmaakt of dat jij niets meer om het verleden geeft. Dergelijke gedachten bezorgen je juist een schuldgevoel en dat is schadelijk voor je.

Je nieuwe leven betekent dat je het verlies in je veranderde leven hebt geïntegreerd. Je weet dat je een stukje rouw altijd met je mee zult dragen en dat je overleden dierbare altijd een deel van je blijft.

Je hebt een verlies maar je hebt ook een leven dat samen met dat verlies verder is gegaan.

Hoe kun je verder met je leven?

Voor jou gaat het erom dat je leert te leven met je rouw en tegelijkertijd hoop ontwikkelt voor je veranderde toekomst.

Je kunt jezelf het volgende afvragen:

- In hoeverre ben je door dit verlies veranderd?

- Wie ben je nu met de bagage van rouw in je bestaan?

- Hoe ga je verder met deze rouw in je leven?

Als je probeert om vooruit te kijken, leef je vanzelf met je verlies. Je bent een ander persoon geworden en moet nu op zoek naar je nieuwe identiteit. Dat gaat niet zomaar van het ene op het andere moment maar is een groeiproces met de nodige terugvallen. Zelfs dan kunnen je tranen je nog overvallen.

Bij alle veranderingen draag je je verleden altijd met je mee. De verbinding van je heden met je verleden is er altijd. Je overleden dierbare zit in je hart en in je gedachten. Als je er behoeft aan hebt kun je met diegene praten.

Je tranenstroom hoeft niet te stoppen maar zal geleidelijk een kleiner stroompje worden om te eindigen in enkele traantjes op speciale momenten.

Klik op de button voor je reactie: