Accepteren en loslaten zijn de twee dingen die je als rouwende meestal niet wilt doen. Ze bezorgen je vaak een schuldgevoel. Toch zijn het belangrijke stappen in je rouwproces.

Wat betekenen loslaten en acceptatie in rouw

Er is een samenhang tussen het loslaten van je overleden dierbare en het accepteren van het verlies.

Zodra je je bewust begint te worden dat diegene fysiek echt en definitief uit je leven is verdwenen, ga je, vaak al onbewust, een andere manier zoeken om je aan je overleden dierbare te kunnen blijven hechten. Hiermee begin je te accepteren dat je leven op een andere manier doorgaat. De herinneringen blijven en steunen je in het omgaan met het verlies.

Echt loslaten doe je eigenlijk niet. Je verbreekt jouw verbinding met je dierbare immers niet maar er ontstaat juist een ander soort verbinding. De afstand tot het verliesmoment wordt groter en daarmee veranderen je emoties. Bij de een worden ze minder heftig maar er zijn ook rouwenden bij wie de gevoelens juist intenser worden naarmate ze verder in hun rouwproces komen, bijvoorbeeld in het tweede jaar. Ieder heeft een eigen, persoonlijke manier van rouwen.

In het proces van loslaten en accepteren wordt die gebeurtenis geleidelijk een deel van je leven. Je neemt het met je mee, soms intens op de voorgrond, dan weer in rust in je herinnering. Het verandert jou en het kan je leven een andere richting geven. Je hebt een nieuwe lading bagage in je rugzak erbij gekregen.

Tussen die bagage bevindt zich vaak een ongevraagd extra gewicht: schuldgevoel.

Het voelt niet goed om je greep op het oude te laten gaan en je voor je veranderde leven open te stellen. Emotioneel is het echter noodzakelijk om ontvankelijk voor het nieuwe te worden.

Hoe kun je accepteren en loslaten

Het liefst zou je de dood van je dierbare ongedaan willen maken. Dan hoef je tenminste niet aan het verlies te denken, laat staan het te accepteren. Toch zijn dit wezenlijke onderdelen van je rouwproces die je vanzelf zult doorlopen.

Accepteren betekent met een open blik naar je veranderde realiteit kijken:

waar sta je nu in het leven; wat kan je nieuwe leven worden; hoe ga je om met terugkerende momenten van verdriet?

Acceptatie is ook het herkennen en vooral erkennen van je emoties en je gevoelens, waaronder een schuldgevoel. Je schuift je overleden dierbare niet opzij, je neemt geen afstand van diegene, je wist jullie leven samen niet uit, je doet niet alsof diegene niet heeft bestaan.

Nee, je doorloopt een belangrijk deel van jouw rouwproces. Je vergeet je dierbare niet, je verraadt hem of haar niet. Je zult nog steeds verdrietig zijn maar het zal anders gaan aanvoelen. Ook zullen er geregeld momenten zijn waarop je kwaad wordt over de toestand waarin je je bevindt en die je helemaal niet wilt accepteren. Laat die gevoelens van boosheid rustig door je heengaan. Je komt er vanzelf aan de andere kant weer uit zodra je je realiseert dat je in feite geen keus hebt: het is nu eenmaal zo gelopen. Dit is je nieuwe leven. En dan begint het proces van accepteren weer opnieuw. Zo ervaar je de achtbaan van rouw telkens weer.

Geef toe aan wat je in jezelf voelt en neem voldoende rust en tijd voor jezelf. Probeer te begrijpen wat er zich in je afspeelt: een nieuw hoofdstuk in je rouwproces dat je weer moet doorstaan. Loop er niet voor weg maar geef aandacht en liefde aan jezelf.

Loslaten is ook een vorm van vrijlaten: je probeert jezelf te bevrijden van angst, verdriet en boosheid door deze gevoelens eruit te laten. Ontspan daarbij en concentreer je op het gevoel dat naar boven komt. Denk terug aan het moment waarop dat gevoel is ontstaan en realiseer je dat je dit nu niet meer hoeft te voelen. Het is een herinnering.

Wat gebeurt er in een loslatingsproces

Tijdens het proces van loslaten is er veel in jou in beweging. Het kost je energie, het kan vermoeiend en zelfs uitputtend zijn. Je brein is bezig om ruimte te maken voor nieuwe dingen en mensen waaraan je je opnieuw kunt gaan hechten. Jij dient je vooral bezig te houden met een stukje zelfzorg waarbij je mag toegeven dat je voelt recht te hebben op liefde, aandacht en een nieuwe toekomst. Dit hoeft niet van buitenaf aan jou te worden gegeven maar is een innerlijke omslag.

Bij sommige rouwenden ontstaan dergelijke gevoelens op het dieptepunt van rouw wanneer ze denken:

Zo kan het niet langer.

Dit ben ik niet.

Dit wil ik niet meer.

Ik wil me iets beter gaan voelen.

Op zo'n moment ben je je ervan bewust dat je niet meer voortdurend die gebeurtenis in jezelf wilt herhalen. Je moet, maar wilt ook, loslaten. Hier kunnen verstand en gevoel aparte wegen gaan. Je verstand begrijpt dat je verder moet,  en eigenlijk ook wel wilt, met je leven. Je gevoel zal je nog geregeld naar die bewuste dag terugtrekken. Dit veroorzaakt vaak psychische en fysieke vermoeidheid.

Loslaten en accepteren hebben tijd nodig.

Het zijn uitdagingen omdat het verlies van je overleden dierbare onacceptabel voor je voelt. Wil je niet vast komen te zitten in je rouwproces, dan is acceptatie een noodzakelijke stap.

Je innerlijke energie zal weer gaan stromen. Je krijgt van binnen meer ruimte en je kunt op zoek gaan naar zin in je veranderde leven.

Klik op de button voor je reactie: